Een ETF portefeuille samenstellen is niet zomaar een kwestie van wat ETF’s bij elkaar zoeken. Hier is een gestructureerde aanpak voor nodig. In dit artikel ontdek je hoe je een ETF portefeuille kan opbouwen op een gestructureerde manier.
De eerste en veruit belangrijkste stap van het gestructureerd samenstellen van een ETF portefeuille is de zogenoemde ‘Strategische Asset Allocatie’ (SSA). Hier bepaal je de strategische verdeling van je ETF portefeuille over de belangrijkste beleggingscategorieën. Voorbeelden van categorieën zijn Amerikaanse aandelen of obligaties opkomende markten. Deze stap is de focus van dit artikel.
“The Only Thing That Matters In Investing is Asset Allocation – Warren Buffet”
Voor de tweede stap zoek je per beleggingscategorie de beste ETF(s). Je bepaalt op basis van je strategische verdeling hoeveel je van welke ETF moet kopen. Deze tweede stap wordt uitgebreid behandeld in het artikel Beste ETF kiezen.
Een veel gemaakte fout bij beleggers is dat die eerste stap overgeslagen wordt. Er wordt zonder structuur een aantal willekeurige ETF’s bij elkaar gezocht.
Inhoudsopgave
Goede spreiding van de ETF portefeuille
Het belangrijkste element bij het samenstellen van een ETF portefeuille is een goede spreiding. Deze spreiding ontbreekt helaas vaak in beleggingsportefeuilles. Veel beleggers kopen maar een paar aandelen om vervolgens het nieuws rondom die bedrijven heel goed te volgen. Je ziet dan ook veel Nederlandse beleggers die een groot deel van hun beleggingsportefeuille in aandelen Shell, ING, ASML en Unilever hebben geïnvesteerd. Het risico hiervan is dat veel aandelen sterk gecorreleerd zijn.
De belangrijkste gedachte achter Strategische Asset Allocatie is dan ook dat er een goede spreiding is over de verschillende beleggingscategorieën. Daarnaast dat die categorieën niet een te hoge correlatie met elkaar hebben. Als de aandelenbeurs in bijvoorbeeld Duitsland omlaag gaat is de kans groot dat ook de Nederlandse AEX omlaag gaat. En daarmee dus ook dat de aandelen Shell, ING en Unilever omlaag gaan – “als het eb wordt dalen alle bootjes mee”.
Echter, als de aandelenbeurzen van Duitsland en Nederland dalen betekent dat niet altijd dat de aandelenbeurzen in China en Thailand omlaag gaan. Hetzelfde geldt nog sterker als je aandelen en obligaties met elkaar vergelijkt. Zo dalen aandelen vaak in waarde bij geopolitieke spanningen, maar worden staatsobligaties juist meer waard omdat beleggers dat zien als ‘veilige haven’.
Door goed te letten op de Strategische Asset Allocatie borg je dus een goede spreiding bij je ETF portefeuille samenstellen. Hierdoor heeft het kiezen van de juiste Strategische Asset Allocatie een veel grotere invloed op rendementen dan de keuze voor de beste ETF’s.
Welke strategische verdeling om mijn ETF portefeuille op te bouwen?
De Strategische Asset Allocatie is voor iedereen verschillend en hangt vooral af van je beleggingshorizon en je risicobereidheid. Op basis hiervan kan je bepalen in welke beleggingscategorieën je wilt beleggen en hoeveel je per ETF in portefeuille moet hebben. De beleggingscategorie met het hoogste risico is aandelen en de categorie met het laagste risico is staatsobligaties.
De beleggingshorizon is het belangrijkste en is vaak afhankelijk van je leeftijd. Als je jong bent heb je nog een lange periode waar je in kan beleggen en is het geen groot probleem als het een keer wat tegenzit op de financiële markten. Er is nog genoeg tijd om eventuele verliezen weer goed te maken en je kan dan ook relatief veel in risicovolle aandelen beleggen. Als je aan de andere kant echter dicht tegen je pensioenleeftijd aan zit, kunnen verliezen wel een probleem zijn. Zeker als je het geld op korte termijn echt nodig hebt. Je zal dan meer in relatief veilige obligaties moeten beleggen en minder in risicovolle aandelen.
Naast je beleggingshorizon is ook je risicobereidheid een belangrijk element. Wellicht ben je nog jong en heb je genoeg tijd om eventuele verliezen weer goed te maken, maar voel je je niet comfortabel om een groot deel van je spaargeld in risicovolle aandelen te stoppen. Je zou dan een groter deel in veilige obligaties kunnen beleggen. Daardoor hoef je ’s nachts niet wakker te liggen over de mogelijke verliezen in je beleggingsportefeuille.
De belangrijkste beleggingscategorieën van de Strategische Asset Allocatie
De belangrijkste beleggingscategorieën die de bouwblokken vormen van de Strategische Asset Allocatie in je ETF portefeuille zijn:
- Amerikaanse aandelen (1), Europese aandelen (2) en aandelen opkomende landen (3)
- Bedrijfsobligaties Amerika (4), Bedrijfsobligaties Europa (5) en Bedrijfsobligaties opkomende landen (6)
- Overheidsobligaties Amerika (7), overheidsobligaties Europa (8) en overheidsobligaties opkomende landen (9)
- Grondstoffen zoals goud of olie (10)
Je hebt dus rond de 10 ETF’s nodig voor een goed gespreide beleggingsportefeuille.
Het doel is nu om te bepalen hoeveel van elke beleggingscategorie je wilt opbouwen in je ETF portefeuille. Zoals hierboven beschreven hangt dat onder andere af van je beleggingshorizon, en dus vaak je leeftijd. In onderstaande figuur zijn de beleggingscategorieën inclusief onderverdeling grafisch weergegeven. De verdeling over de categorieën is afhankelijk van je leeftijd (onderste as).
Je ETF portefeuille samenstellen op basis van je leeftijd wordt ook wel lifecycle beleggen genoemd. Indien je bijvoorbeeld tussen de 25 en 45 jaar bent, moet je beleggingsportefeuille voor ongeveer 80% uit aandelen bestaan en voor 20% aan obligaties. Dit is in onderstaande figuur te zien. Vanaf 45 jaar tot 65 jaar bouw je de allocatie naar aandelen langzaam af van 80% naar 25%. Vanaf 65 jaar beleg je dan dus 25% van je portefeuille in aandelen en 75% in obligaties. Deze percentages zijn uiteraard geen exacte wetenschap en zijn vooral als leidraad bedoeld.
Risicobereidheid en je ETF portefeuille
Indien je niet teveel risico wilt lopen kan je er voor kiezen om de verdeling wat aan te passen ten gunste van obligaties. In plaats van 80% aandelen kan je bijvoorbeeld ook 60% of 70% aanhouden. Ook kan je ervoor kiezen om de afbouw eerder te starten dan in de figuur; bijvoorbeeld al vanaf 40 jaar in plaats van 45 jaar.
Andersom kan je er ook voor kiezen om juist meer risico te nemen en tot ongeveer 45 jaar voor 100% in aandelen te beleggen. Of pas vanaf 50 of 55 jaar te beginnen met afbouwen. Zeker als de pensioenleeftijd langzaam opschuift van 65 jaar naar 67 jaar en langer. Pas echter wel op dat je niet nog voor 80% in aandelen belegd bent als je 60+ jaar bent. Je wilt gaan aandelencrash meemaken een paar jaar voor je pensioenleeftijd. Obligaties zijn dan veel veiliger.
Hoe je bovenstaande nou in praktijk kan brengen lees je in het artikel Voorbeeld ETF portefeuille.
De tweede stap bij het samenstellen van een ETF portefeuille: de beste ETF kiezen
Het kiezen van de beste ETF is bij veel beleggers helaas juist de eerste stap in plaats van de tweede. Bovenstaande theorie wordt vaak overgeslagen, waardoor je een sub-optimale ETF portefeuille krijgt. Door het lezen van dit artikel weet jij nu gelukkig wel hoe je gestructureerd kan beginnen aan de beste ETF’s kiezen voor jouw beleggingsportefeuille! Lees ook het E-book ETF beleggen, waar nog meer in bovenstaande wordt ingegaan. Daarbij vindt je in het E-book ook gelijk de beste ETF’s voor de 10 beleggingscategorieën.